دوره آزمایشی قرارداد کار – قرارداد کار از نوع قراردادهای لازم است. یعنی طرفین نمی توانند بعد از انعقاد قرارداد، هر وقت که بخواهند بطور یک جانبه آن را بر هم بزنند. از این رو قانون کار مقرر نموده طرفین قرارداد کار یعنی کارگر و کارفرما می توانند یک دوره آزمایشی قرارداد کار را پیش بینی نمایند. در پایان دوره آزمایشی قرارداد کار هر یک از طرفین شرایط طرف دیگر را مورد ارزیابی قرار می دهد.
چنانچه کارگر از محیط کار و کارفرما رضایت داشته باشد به کار در آن محیط ادامه می دهد. اگر کارفرما نیز از مهارت و تخصص کارگر و یا توان وی برای انجام کار راضی بود می تواند از وی بخواهد کار مورد نظر را ادامه دهد.
لطفا مقاله تعلیق قرارداد کار را هم مطالعه نمایید.
مدت دوره آزمایشی قرارداد
دوره آزمایشی قرارداد کار برابر ماده 11 قانون کار باید محدود به زمان مشخص باشد. یعنی کارفرما نمی تواند این مدت را به دلخواه خود معین نماید. برای جلوگیری از چنین کاری، در قانون کار مدت دوره آزمایشی برای کارگران ساده و نیمه ماهر یک ماه و برای کارگران ماهر سه ماه تعیین شده است. البته تعیین اینکه کارگر ساده و نیمه ماهر و ماهر چه کسی است، در قانون مسکوت است. لذا در موارد اختلافی این موضوع از طریق نظر هیئت تشخیص کار تعیین خواهد شد.
مطالعه بیشتر با مقاله شرایط استعفا و اخراج کارگر
مزد کارگر در دوره آزمایشی
برابر قانون کار، کارفرما مجاز نیست به اعتبار دوره آزمایشی ، از پرداخت مزد کارگر در دوره مورد نظر امتناع ورزد. یعنی اگر نخواهد کارگر برای ادامه کار با وی کار کند باید مزد دوره آزمایشی قرارداد کار را به وی بپردازد. اما در این مورد دو حالت وجود دارد:
حالت اول: کارگر مایل به ادامه کار نیست.
در این حالت در فرض قرارداد سه ماهه ، اگر بعد از ماه دوم کارگر مایل به کار نباشد فقط تا همان مدت، مزد خود را دریافت خواهد نمود.
حالت دوم: کارفرما میل به ادامه کار کارگر نیست.
در این حالت عدم تمایل کار از جانب کارفرما است. لذا وی موظف است مزد تمام دوره آزمایشی را به کارگر بپردازد. یعنی اگر بعد از گذشت بیست روز از مدت سه ماهه دوره آزمایشی، کارفرما مایل به ادامه کار کارگر نباشد، باید حقوق سه ماه دوره آزمایشی وی را بطور کامل بپردازد.
مطالعه مقاله تکلیف کارفرما برای دستمزد کارگر پیشنهاد می شود